Ένας τόπος με ιστορία ρημάζει.. Παραδομένος στην δίνη των χωρικών αλλαγών, στα πλαίσια του κοινωνικού συμφέροντος που μεταβάλλεται ενεπιστρεπτή και απειλείται υπό εξαφάνιση.
Εγγενής ο χαρακτήρας του τόπου αυτού που ενσαρκώνει νόημα και αξίες, σε συνάρτηση με συναισθήματα που προέρχονται από προσωπικά βιώματα κόπου και φτώχιας, οικογένειες που ονειρεύονταν σε ένα σπίτι, μνήμες αλλά και νοοτροπίες, που σχετίζονται με την γεωγραφική περιοχή που ζούμε, τα ήθη και τα έθιμα μας είναι κάποια από τα στοιχεία που την κάνουν ξεχωριστή.
Και τώρα, Κατεδαφίσεις……..
Με αποφάσεις δικαστικού καθεστώτος, σε γενικευμένο πλαίσιο απαλλοτρίωσης, ως ανάγκη δημόσιου συμφέροντος, αιμορραγεί ο φρικαλέος σήμερα τόπος με την στενάχωρη μετριοφροσύνη των εναπομεινάντων σπιτιών που ασφυκτιούν ανάμεσα στα χαλάσματα. Εικόνα που υποβαθμίζει τους κατοίκους σε μια δευτερεύουσα θέση.
Ενώ εμείς θρηνούμε ως μάρτυρες των μεγάλων χωρικών αλλαγών και νιώθουμε νοσταλγία αφού δεν μπορούμε ν΄ αποτρέψουμε την χαώδη κατάσταση. Υποδουλωμένοι από μια στρατηγική αποπροσανατολισμού της εμπλεκόμενης εταιρίας μεταξύ των εννοιών παράδοσης και προόδου από διαπραγματεύσεις, καταλήγει καταθλιπτικό για τους κατοίκους, καθώς μετατρέπεται ως ΄κύριος΄ της μοίρας μας που καθορίζει τις ζωές μας, ενώ κατ΄ ουσία τις καταστρέφει.
Ταυτόχρονα λογοέκρινε τους ίδιους, επικαλούμενη το δημόσιο συμφέρον, κατακεραύνωσε τις απόψεις των κατοίκων που προσπαθούν άλλες συμφωνίες, ενώ επωφελείται από τον διχασμό μας, στάση που ενισχύεται από τους επικριτές που κατηγορούν τους κατοίκους. Με λογικοφανή επιχειρήματα αποποιείται την προσωπική της ευθύνη για την γιγάντωση των πολυάριθμων προβλημάτων του τόπου αυτού που η ίδια η εταιρία δημιούργησε.
Οι επιβλαβείς προθέσεις της εταιρίας επισφραγίζονται καθ΄ όλη την πορείας της. Αναφορικά το 2011 ανοίγει το 3ο ορυχείο παρά τις αντιδράσεις των κατοίκων. Το 2015 με επικίνδυνη κατολίσθηση καταπλακώνει σκαπτικά μηχανήματα εξαιτίας της κακοτεχνίας και προχειρότητας της. Την ίδια χρονιά κλείνει το ορυχείο για περίπου 7 μήνες και αφήνει στο έλεος 700 εργαζόμενους. Το 2016 δίνει κουπόνια σίτισης 600.00e έναντι μισθού. Στο τέλος του 2016 εμφανίζεται ως απομηχανής Θεός η κινεζική εταιρία CMEC όπου διαπραγματεύεται συμφωνία με στόχο το άνοιγμα της μονάδας Μελίτη II μέσο όμως αναγκαστικής απαλλοτρίωσης της ΤΚ Αχλάδας. Μόλις τον 1ο του 2017 επιτυγχάνει την κύρηξη αναγκαστικής απαλλοτρίωσης με 3 ΦΕΚ, ενώ συνεχίζει ανενόχλητη την μη τήρηση των περιβαλλοντικών όρων και την πρόχειρη λειτουργία του ορυχείου και λίγους μήνες αργότερα σε εργατικό ατύχημα, χάνει τα κάτω άκρα εργαζόμενος με ακρωτηριασμό και πολλαπλά κατάγματα. Στα τέλη του 2017 μειώνει τα όρια προστασίας στα 150 μέτρα από τον οικισμό. Το 2022 υπουργική απόφαση Σκρέκα κηρύσσει έκπτωτη την εταιρία λόγο μη τήρηση των συμβατικών υποχρεώσεων, με ελάχιστη ποσότητα λιγνίτη εώς και 80%μείον από το 2014 και την μη καταβολή των ωφελούμενων μισθωμάτων στο Δημόσιο απο το 2017. Σήμερα το ορυχείο βρίσκεται σε λειτουργία όχι για την τροφοδοσία του ΑΗΣ Μελίτης καθώς υπολειτουργεί περίπου τρία χρόνια, αλλά για την τροφοδοσία εργοστασίων στην Βόρεια Μακεδονία, με φορτηγά της γείτονας χώρας να μεταφέρουν τον λιγνίτη εκεί. Ανεπηρέαστη από την ανακοίνωση της κυβέρνησης περί κλείσιμο των λινγιτικών μονάδων με την διαδικασία της απολιγνιτοποίησης και το κλείσιμο του ΑΗΣ Μελίτης στο τέλος του 2024, και ενώ εκλείπουν οι λόγοι δημόσιου συμφέροντος, η εταιρία πήρε άδεια εξόρυξης ως το 2028, παρά το ότι έχασε το δικαίωμα της απαλλοτρίωσης μετά την απουσία της στο δικαστήριο για οριστικοποίηση τιμής της.
Η σταδιακή αποσάθρωση του τόπου διαμορφώνει το μέλλον μας που εκπηγάζει από την εκλιπούσα κατάσταση, στην οποία καθοδηγητής παραμένει ο καταστροφέας με την επιπόλαια επαγγελματική πορεία του , χωρίς δυνατότητα επίδρασης των κατοίκων που μετέωροι αγωνιούν, δίχως ουσιαστική παρέμβαση με ευθύνη και σεβασμό από κάποιον Πολιτικό, χωρίς ίχνος ευαισθησίας από την Κυβέρνηση ν΄ ασχοληθεί με το πιο καίριο ζήτημα των κατοίκων που αφορά Ζωές. Ζούμε σε έναν τόπο όπου η θυσία της Ιφιγένειας φαντάζει πταίσμα μπροστά τις εκτελέσεις των δικών μας ανθρώπων, που στο όνομα της εξέλιξης κατακρεουργούμαστε καθημερινά. Η ισοπέδωση των σπιτιών μας είναι και ισοπέδωση της Ζωής μας.
Νεολαία Τ.Κ. Αχλάδας.
