Με αφορμή τον Εθνικιστικό παροξυσμό και την εργαλειοποίηση των πανηγυριών μας στον Ν.Φλώρινας.
Όλα όσα γράφονται και λέγονται τις μέρες αυτές ανάγονται στο παρελθόν, ξύνουν πληγές που όπως φαίνεται δεν επουλώθηκαν και αυτό είναι πολύ μεγάλο πρόβλημα.
Τι πιό λογικό να τραγουδά σε μία σλαβόφωνη διάλεκτο ο γηγενής κάτοικος της Φλώρινας. Να τραγουδά για τον πόνο, την αγάπη, την νοσταλγία, για τη ζωή του!
Δεν μπόρεσαν οι Εθνικιστικοί μηχανισμοί του παρελθόντος να ξεριζώσουν το πεζό λόγο, αν και το προσπάθησαν και τελικά έγινε «αναγκαίο κακό». Το έκαναν όμως για τα τραγούδια αδιακρίτως, γιατί κατ’ αυτούς ήταν περιττά και όχι αναγκαία.
Το πρόβλημα δημιουργείται όταν κάποια ελάχιστα τραγούδια(αυτά που συμπεριλαμβάνονται στο ρεπερτόριο ορισμένων μουσικών σχημάτων) έχουν στίχους προκλητικούς, που καλλιεργούν αλυτρωτισμό, μίσος, εθνική αμφισβήτηση και προτρέπουν σε διχασμό. Αυτοί λοιπόν που τα «εκτελούν», πολλές φορές και κατά παραγγελία, πρέπει να δώσουν λόγο. Και τρόπος υπάρχει (προειδοποίηση, έλεγχος και νομική οδός).
Πρέπει να σταματήσει αυτός Εθνικιστικός κατήφορος των λίγων, που μεταξύ άλλων δημιουργεί οπισθοδρόμηση, καλλιεργεί την μισαλλοδοξία εκατέρωθεν και δηλητηριάζει την μικρή μας κοινωνία. Και βέβαια δεν χρειαζόμαστε αυτόκλητους Εθνικούς θεματοφύλακες.
Τα μέσα που χρησιμοποιούνται έβγαλαν στην επιφάνεια μεθόδους του αστυνομοκρατούμενου παρελθόντος.
Εν τω μεταξύ έχει επικρατήσει η τάση μετάλλαξης των πανηγυριών σε «Μπίζνα».
Ο ασφυκτικός φορολογικός έλεγχος, οι γραφειοκρατικές υποχρεώσεις που θεσπίστηκαν ( ένσημα καλλιτεχνών, διαδικασία φορολογικής απαλλαγής κ.α), οδήγησαν και οδηγούν στην επιλογή για τη διοργάνωσή τους σε εταιρείες «Κέτερινγκ» και ιδιωτών, δηλαδή στην αποξένωση από το πραγματικό τους ρόλο.
Αποτέλεσμα:
-Αύξηση του κόστους των μουσικών σχημάτων.
– Αύξηση τιμολογίων των προσφερομένων αγαθών, που επιβαρύνουν τους πολίτες. -Μείωση των εσόδων για τους συνδιοργανωτές Συλλόγους. Έσοδα κρίσιμα για τη λειτουργία τους στον τομέα που δραστηριοποιούνται (πολιτισμό, αθλητισμό κ.λ.π).
-Κυρίως οδηγούν σε απώλεια του εθελοντικού χαρακτήρα, της αυτοοργάνωσης και της συμμετοχής των μελών των διοργανωτών Συλλόγων.
Είναι ευκαιρία να θεσμοθετηθούν επίσημα τα παραδοσιακά πανηγύρια εφαρμόζοντας ειδικό φορολογικό καθεστώς. Και επιτέλους να αντιληφθούν αυτοί που αποφασίζουν, πως σε όλη την Ελλάδα οι συνθήκες και οι ανάγκες δεν είναι ίδιες. Αυτά δίνουν ζωή στην φθίνουσα πλέον επαρχία και ιδιαίτερα της μεθοριακής Ελλάδας.
Επίκληση της φοροδιαφυγής μόνο θυμηδία προκαλεί.
Και αν αυτό είναι τόσο κρίσιμο για το Κράτος και όποια Κυβέρνηση, τότε ας συνεχίσουν, μεταξύ άλλων…, με τη δημιουργία συνθηκών διάλυσης και των τελευταίων συλλογικών προσπαθειών, που δίνουν μία τελευταία ζωντάνια στην ξεχασμένη Ελλάδα και στην ξεχασμένη Φλώρινα!
Διαβάστεακόμη !!
