Το άθλημα της Χειροσφαίρισης με 11 παίκτες
Το άθλημα της Χειροσφαίρισης φαίνεται πως προήλθε από το ποδόσφαιρο και μπορεί να ήταν μια μορφή μετεξέλιξής του με τα χέρια και τα πόδια. Στην Ευρώπη μέχρι το 1960 η Χειροσφαίριση παιζόταν με 11 παίκτες σε μεγάλο γήπεδο και ενίοτε σε μικρό γήπεδο με 7 παίκτες, όπως παίζεται και σήμερα. Η μετεξέλιξη του παιχνιδιού με 7 παίκτες προήλθε από τις εγγενείς, κυρίως δυσκολίες που προέκυπταν από τις αναβολές και ματαιώσεις των αγώνων, λόγω των καιρικών συνθηκών. Η καθιέρωση του παιχνιδιού με 7 παίκτες συνέβαλε αποτελεσματικά στην περαιτέρω ποιοτική εξέλιξή του, γιατί μπορούσε να παιχτεί και σε κλειστό χώρο.
Στην Ελλάδα η Χειροσφαίριση με 11 παίκτες παίχτηκε πριν το Β΄ παγκόσμιο πόλεμο και για μια δεκαετία ακόμη μετά τον εμφύλιο πόλεμο. Ο πρώτος αγώνας χειροσφαίρισης καταγράφεται το 1922, σε αγώνα επίδειξης που έγινε στο γήπεδο ποδοσφαίρου του Πανελληνίου μεταξύ των ομάδων του Πανελληνίου και της μικτής ομάδας Εθνικού και Νήαρ Ηστ. Πριν το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, το παιχνίδι παιζόταν στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη σε τοπικό επίπεδο είτε μεταξύ ομάδων είτε μεταξύ σχολείων.
Το άθλημα της Χειροσφαίριση με 7 παίκτες
Η Χειροσφαίριση με την μορφή που την ξέρουμε σήμερα, 7 παίκτες σε μικρό γήπεδο πρωτοκαλλιεργήθηκε στο Αμύνταιο από την Άνοιξη του 1974, όταν στο Γυμνάσιο Αμυνταίου συνυπήρξαν οι καθηγητές φυσικής αγωγής Θανάσης Ζάκας και Χρήστος Κοτζαμανίδης , οι οποίοι ξεκίνησαν να καλλιεργούν το άθλημα στην πόλη, σε ανοιχτό γήπεδο, όποτε το επέτρεπαν οι καιρικές συνθήκες.
