Την Παρασκευή 23 Μαΐου 2025 και ώρα 14:00 πραγματοποιήθηκε η έκτακτη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Αμυνταίου, με μοναδικό θέμα την απόφαση μετακίνησης της 106ης Αυτοκινούμενης Μοίρας Μέσου Πυροβολικού από το Αμύνταιο στην Κομοτηνή.
Η συνεδρίαση διεξήχθη παρουσία του Δημάρχου Αμυνταίου Ιωάννη Λιάση, του Αντιπεριφερειάρχη Π.Ε. Φλώρινας Αθανάσιου Τάσκα, του Αντιπεριφερειάρχη Πολιτικής Προστασίας και Κλιματικής Κρίσης Ιωάννη Κιοσέ, Αντιδημάρχων, Δημοτικών Συμβούλων, Προέδρων Κοινοτήτων, εκπροσώπων φορέων και δημοτών, οι οποίοι ανέπτυξαν τις θέσεις τους για ένα θέμα που προκαλεί αναστάτωση στην τοπική κοινωνία.
Ακολουθεί η εισήγηση του Δημάρχου Αμυνταίου:
Με αίσθημα ευθύνης αλλά και βαθιάς ανησυχίας, σας απευθύνομαι σήμερα για ένα ζήτημα ζωτικής σημασίας που πλήττει άμεσα το μέλλον του Δήμου μας: την απόφαση για μεταφορά της 106ης Αυτοκινούμενης Μέσης Μοίρας Πυροβολικού από το Αμύνταιο στην Κομοτηνή.
Η απόφαση αυτή δεν είναι απλώς ένας ανασχηματισμός στρατιωτικών μονάδων. Είναι ένα ακόμη χτύπημα στον ήδη δοκιμαζόμενο Δήμο μας, μια ακόμη πληγή που ανοίγει στο σώμα μιας περιοχής που εδώ και χρόνια αιμορραγεί. Μιας περιοχής που προσπαθεί να σταθεί στα πόδια της μέσα στη δίνη της μεταλιγνιτικής μετάβασης, με τα σημάδια της κρίσης να παραμένουν βαθιά χαραγμένα και το μέλλον να προβάλλει αβέβαιο.
Το Αμύνταιο, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχει ήδη πληρώσει ακριβά το τίμημα της ενεργειακής μετάβασης. Με το κλείσιμο των λιγνιτικών σταθμών, χιλιάδες θέσεις εργασίας χάθηκαν. Ολόκληρες οικογένειες ξεριζώθηκαν. Οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις, η ραχοκοκαλιά της τοπικής μας οικονομίας, βρέθηκαν σε αδιέξοδο. Η ανεργία, από τις υψηλότερες στην Ελλάδα, μετατρέπει την ελπίδα σε απελπισία. Η μετανάστευση νέων ανθρώπων και επιστημόνων εκκενώνει τον τόπο μας. Τα σχολεία αδειάζουν, οι δρόμοι σωπαίνουν, οι κοινότητες μαραζώνουν.
Και μέσα σε αυτό το εφιαλτικό σκηνικό, έρχεται τώρα να προστεθεί και η αποδυνάμωση της στρατιωτικής παρουσίας της περιοχής μας. Η 106η Μοίρα Πυροβολικού δεν είναι απλώς μια στρατιωτική μονάδα. Είναι ένας πυλώνας κοινωνικής και οικονομικής σταθερότητας. Είναι η παρουσία δεκάδων οικογενειών που ζουν, εργάζονται, καταναλώνουν, συμμετέχουν στην καθημερινότητα του τόπου μας. Η απομάκρυνσή τους δεν θα σημάνει μόνο απώλεια στρατιωτικού προσωπικού, αλλά μαρασμό για τα καταστήματά μας, μείωση των μαθητών στα σχολεία, ερήμωση των γειτονιών μας.
Κατανοούμε ότι η εθνική άμυνα και ο στρατηγικός σχεδιασμός των Ενόπλων Δυνάμεων οφείλουν να υπηρετούν το γενικότερο συμφέρον της χώρας. Όμως δεν μπορούμε να αποδεχθούμε ότι ο Δήμος μας, σε μια από τις πιο κρίσιμες καμπές της ιστορίας του, θα αφεθεί στην τύχη του, θα αδειάσει χωρίς αντίσταση, θα γίνει απλώς μια “παράπλευρη απώλεια” των σχεδιασμών της κεντρικής διοίκησης. Η αποδόμηση της περιοχής έχει όρια και αυτά τα όρια έχουν ξεπεραστεί από καιρό.
Η αποδυνάμωση ή μετακίνηση της 106ης Μοίρας Πυροβολικού, ανεξαρτήτως επιχειρησιακής αιτιολόγησης, θα επιφέρει καίριο πλήγμα στην προσπάθεια συγκράτησης του πληθυσμού και θα εδραιώσει την αίσθηση εγκατάλειψης που ήδη βιώνουν οι κάτοικοι.
Είμαστε εδώ για να διακηρύξουμε με αποφασιστικότητα: το Αμύνταιο δεν θα γίνει φάντασμα. Δεν θα επιτρέψουμε να ξεθεμελιωθεί άλλο. Δεν θα παραδώσουμε αμαχητί ακόμη έναν ζωτικό κρίκο της τοπικής μας ταυτότητας.
Ως Δημοτική Αρχή, δεν μένουμε σε ρόλο απλού παρατηρητή. Βρισκόμαστε ήδη σε επαφές με όλους τους εμπλεκόμενους φορείς, με στόχο τη διατήρηση της 106ης Μοίρας στον τόπο μας. Επικοινωνήσαμε με τους θεσμικούς μας εκπροσώπους, θα καλέσουμε όλους τους αρμόδιους σε ανοικτό διάλογο, θα κινητοποιήσουμε την κοινωνία. Θα ενώσουμε τις φωνές μας με την Περιφέρεια, τους φορείς, τις συλλογικότητες, τους πολίτες. Αυτός ο αγώνας μας αφορά όλους. Δεν έχει χρώματα, δεν έχει παρατάξεις. Έχει μόνο ένα σκοπό: την επιβίωση και την αναγέννηση του τόπου μας.
Εισηγούμαι προς το Σώμα:
1. Την κατηγορηματική αντίθεσή μας στην αποδυνάμωση του Στρατοπέδου Αμυνταίου και ειδικά στην απομάκρυνση της 106ης Μοίρας Πυροβολικού.
2. Την πρόταση σύστασης Εκπαιδευτικής Μοίρας Πυροβολικού στο Αμύνταιο για την πραγματοποίηση εκπαίδευσης και βολών, τόσο των στελεχών των παραγωγικών σχολών όσο και κληρωτών οπλιτών Πυροβολικού των μονάδων της 1ης Στρατιάς.
3. Την άμεση συγκρότηση διαπαραταξιακής επιτροπής αγώνα για την οργάνωση παρεμβάσεων, κινητοποιήσεων και τεκμηριωμένης επιχειρηματολογίας σε όλα τα επίπεδα της Πολιτείας.
4. Τη διενέργεια ανοικτής λαϊκής συνέλευσης για ενημέρωση των πολιτών και κλιμάκωση της πίεσης προς τα κέντρα λήψης αποφάσεων.
5. Την κοινή υποβολή με την Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας των αποφάσεών μας προς τον Πρωθυπουργό και τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας.
Αυτή είναι ώρα ευθύνης και συστράτευσης.
Στεκόμαστε όρθιοι, περήφανοι, όχι για να υπερασπιστούμε μόνο μία στρατιωτική μονάδα, αλλά για να υπερασπιστούμε τον ίδιο μας τον τόπο.
Αν χρειαστεί, θα φωνάξουμε.
Αν χρειαστεί, θα συγκρουστούμε.
Μα σίγουρα δε θα σιωπήσουμε.
Το Αμύνταιο αξίζει να ζήσει. Και θα ζήσει!
Το Δημοτικό Συμβούλιο αποφάσισε ομόφωνα:
i)Την κατηγορηματική αντίθεση του Δήμου στην αποδυνάμωση του Στρατοπέδου Αμυνταίου.
ii)Την πρόταση δημιουργίας Εκπαιδευτικής Μοίρας Πυροβολικού και Σχολής Εκπαίδευσης Μαγείρων στο Αμύνταιο.
iii)Την πρόταση σύστασης Κέντρου Εκπαίδευσης Νεοσυλλέκτων (ΚΕΝ) ή Σχολής ειδικότητας.
iv)Την άμεση συγκρότηση διαπαραταξιακής επιτροπής αγώνα για κινητοποιήσεις και τεκμηριωμένες παρεμβάσεις σε όλα τα επίπεδα.
v)Τη διενέργεια ανοικτής λαϊκής συνέλευσης για ενημέρωση και συστράτευση της τοπικής κοινωνίας.
vi)Την κοινή αποστολή των αποφάσεων προς τον Πρωθυπουργό και τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας, σε συνεργασία με την Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας.
Το Αμύνταιο δεν σιωπά. Συσπειρώνεται και διεκδικεί ενωμένο την παραμονή της στρατιωτικής μονάδας στον τόπο μας. Το στρατόπεδο είναι μέρος της ταυτότητάς μας, της ιστορίας μας, της καθημερινότητάς μας. Μπορεί τα φώτα των εργοστασίων να έσβησαν βίαια, η σπίθα της αξιοπρέπειάς μας όμως θα παραμείνει άσβεστη για καιρό.
