Λοξοδρομώντας της πορείας του τραίνου. Κοινωνική λοξότητα στο απέθαντο της ζωής. Pick up Θεσσαλονίκη 5-13/4/2023. Επιμέλεια Γιάννη Μήτρου
Τρεις εικαστικές συναρτήσεις της κοινωνικής λοξότητας – pick up, Θεσσαλονίκη.
Α. Pulvis Umbra: Συνεργατική βίντεο εγκατάσταση στο δώμα. Μάριος Αντωνιάδης, Στέργιος Σαμσάκης, Κώστας Φιλίππου, Κώστας Ζιρίδης
Β. Κουμλής Κωνσταντίνος: Άτιτλο 2023 Εγκατάσταση, παλιός δέκτης τηλεόρασης, ενσωματωμένο χαρακτικό (μονοτυπία), ακρυλικά & σπρέι
Γ. Απολλώνιος Πύθωνας, 2023 Εικαστική εγκατάσταση στον χώρο,σκηνογραφική γλυπτική, ζωγραφική, φως, ήχος. Σοφία Αντωνακάκη, Στέλιος Καράς, ο Χάρης Κοντοσφύρης, Φωτεινή Μιναδάκη.
Συνομιλούμε μέσα σε κατακόρυφες και λοξές ερωτήσεις για πράγματα που ήδη γνωρίζουμε. Τα φανταζόμαστε, ενώ τα υποθέτουμε, και, ταυτόχρονα, τα αγνοούμε όσο περιμένουμε τον ήλιο να δύσει και να ανατείλει, τόσες φορές όσο το προσδόκιμο των άλλων 2,5 δισεκατομμυρίων χρόνων αναβοσβήματος του. Ο ήλιος ο παντοκράτορας διαλυμένος είναι ο κατακερματισμένος Απόλλωνας των 2,5 δισεκατομμύριων χρόνων. «Ο ήλιος ο ηλιάτορας, ο πετροπαιχνιδιάτορας, από την άκρη των ακρώ κατηφοράει στο Ταίναρο. Φωτιά ’ναι το πιγούνι του, χρυσάφι το πιρούνι του» (Οδυσσέας Ελύτης, Ο Ήλιος ο Ηλιάτορας). Να μια λοξότητα καθημερινή κοιτώνας το Ταίναρο, αλλά η ποίηση την ύλη δεν την ορίζει. Δανείζει τα οφειλόμενα στην σκέψη και η ύλη καταρρέει η αναδύεται από μόνη της σαν επερχόμενη έκρηξη, αναπόφευκτη και ικανή να μετατρέψει την πρότερη σκέψη σε μεταθανάτιο παιχνίδι. Η ύλη αναπλάθεται, καταλύεται, καταρρέει, ανασυσταίνεται συμπαντικά, χωρίς να αναζητά την οπτική γήινη τακτοποίηση. Ο ορίζοντας της γης θα κονιορτοποιηθεί, ο ορίζοντας του σύμπαντος θα διευρυνθεί , ο ορίζοντας του Ήλιου του ηλιάτορα θα σκοτεινιάσει, ο ορίζοντας της σκέψης θα εξαϋλωθεί. « Όμως ο θάνατος του ήλιου είναι ο Θάνατος του πνεύματος, καθότι είναι ο Θάνατος του θανάτου ως ζωής του πνεύματος» (Ζαν Φρανσουά Λυοτάρ, Το απάνθρωπο). Θα επέλθει ένας κατακλυσμός ύλης εκεί που μπορεί περιστασιακά να κατέλυε η σκέψη. Δεν είναι αναπάντεχο, αλλά η ζωή του πνεύματος στη γήινη φαινομενικότητα δεν εξαρτάται από την υλη που υλοποιεί, που πλάθει ανεμπόδιστα και ανάρμοστα στο τυχαίο των νόμων της που νομίζουμε ότι κατανοήσαμε. Ο μετασχηματισμός της ύλης και της ενέργειας δεν προλαμβάνεται, αλλά αποτελεί και ένα ισχυρό κίνητρο μιας σύντομης έκρηξης πνεύματος, που διαχέεται ως ενέργεια συμπυκνωμένη και αβλεπτή στην κοινωνία των ανθρώπινων από-υλοποιήσεων.
