Του Λάζαρου Γ. Λαβασίδη
Πολιτευτή ΠΑΣΟΚ Π.Ε. Φλώρινας
Το άνοιγμα της συζήτησης για την προοπτική των στρατοπέδων των Ενόπλων Δυνάμεων στην Π.Ε. Φλώρινας, υπογραμμίζει την κοινή αίσθηση της αγωνίας όλων των πολιτών για την τύχη των Μονάδων του Στρατού Ξηράς, καθώς οι δυσοίωνες φήμες για το μέλλον τους πολλαπλασιάζονται με γεωμετρική πρόοδο. Τα ερωτήματα που τίθενται είναι πολύ συγκεκριμένα διότι τα στελέχη των μονάδων αυτών, οι οικογένειές τους και η τοπική κοινωνία στη Φλώρινα και στο Αμύνταιο δικαιούνται ξεκάθαρες απαντήσεις:
–Αληθεύει ότι πρόκειται να διαλυθεί το τάγμα εθνοφυλακής με έδρα τη Φλώρινα και για αυτό το λόγο στις πρόσφατες μεταθέσεις ΔΕΝ ΤΟΠΟΘΕΤΗΘΗΚΕ σε αυτό διοικητής ;;;
–Αληθεύει ότι είναι παρόμοια η τύχη της αντίστοιχης μονάδας του Αμυνταίου ;;;
–Αληθεύει ότι ο 9ος Λόχος Αναγνωρίσεως, που επρόκειτο να εγκατασταθεί στο Αμύνταιο, τελικά θα εγκατασταθεί στο στρατόπεδο Μαυροδενδρίου ;;;
–Αληθεύει ότι η 106 ΑΚΜ Μοίρα Πυροβολικού, με έδρα το Αμύνταιο, θα μας αποχαιρετήσει τελεσίδικα, καθώς οδεύει για μετεγκατάσταση στην Κομοτηνή ;;;
–Αληθεύει ότι, αν ισχύουν τα προαναφερθέντα, επίκειται η υποβάθμιση και, επομένως, η διάλυση του Συντάγματος της Φλώρινας και η μεταφορά του πλεονάζοντος έμψυχου δυναμικού σε άλλες μονάδες εκτός νομού ;;;
Αν οι φήμες αυτές έχουν ψήγματα αλήθειας, δυστυχώς τα προβλήματα που ανακύπτουν είναι σοβαρότατα: κατ’αρχάς, πρόκειται για ισχυρότατο χτύπημα στην άμυνα μιας παραμεθόριας περιοχής που συνορεύει με κράτη που δεν ανήκουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση (ας αναφερθεί μόνο ότι η μεγαλύτερη Τουρκική στρατιωτική βάση εκτός Τουρκίας βρίσκεται στην Αυλώνα της Αλβανίας), με αποτέλεσμα να εμπαίζεται το αίσθημα ασφάλειας των πολιτών. Επίσης, πλήττεται καίρια η τοπική οικονομία, καθώς θα αποχαιρετήσουν οριστικά την περιοχή μας εκατοντάδες στελέχη και τα μέλη των οικογενειών τους, δίνοντας ακόμη μία (ίσως τη χαριστική) βολή στην προσπάθεια του τόπου μας να αντέξει και να επιβιώσει σε αυτή τη δραματική συγκυρία. Ταυτόχρονα, αποτελεί ισχυρό χτύπημα και στον οικογενειακό προϋπολογισμό των οικογενειών των στελεχών αυτών, ο οποίος θα επιβαρυνθεί λόγω της μετακίνησής τους προς τους νέους προορισμούς τους.
Μόνο λύπη προκαλούν τα αντίστοιχα παραδείγματα από τη Ρόδο (https://www.dimokratiki.gr/23-04-2025/xesikononte-i-ethnofylakes-tis-rodou-ochi-stin-katargisi-ton-tagmaton-mas/), (https://www.dimokratiki.gr/27-04-2025/i-ethnofylakes-proidopioun-i-apodynamosi-tou-nisiou-ine-ethnika-epikindyni/) και τους Φιλιάτες (https://typos-i.gr/artices/sth-boylh-kleisimo-toy-stratopedoy-filiatwn). Πρόκειται για αποφάσεις που έχουν ήδη παρθεί από το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας και δεν αφήνουν πολλά περιθώρια αισιοδοξίας για την τύχη και των δικών μας στρατοπέδων.
Είμαι ο τελευταίος που θα έχει άποψη για την επιχειρησιακή αναδιάρθρωση των Ενόπλων Δυνάμεων, μέσα από το κλείσιμο στρατοπέδων και τη δημιουργία πολυδύναμων μονάδων με στόχο την αναβάθμιση της ισχύος και του χρόνου αντίδρασης του στρατεύματος. Άλλωστε, είναι μία συζήτηση που εκκρεμεί εδώ και πάνω από 25 χρόνια. Ας γίνει, όμως, σαφές πως δε θέλω να είμαι ο τελευταίος που θα διαμαρτυρηθεί για την επικείμενη υποβάθμιση της Φλώρινας και του Αμυνταίου και από αυτή την πλευρά τους, διότι καταλήγω στις εξής περίεργες διαπιστώσεις: συμφωνούμε ότι η αμυντική απογύμνωση της Φλώρινας και του Αμυνταίου συμβαίνει την ίδια στιγμή που αναβαθμίζονται μονάδες του Στρατού Ξηράς σε άλλες περιοχές της πατρίδας μας. Το περίεργο είναι ότι αυτή η αναβάθμιση δεν παρατηρείται μόνο σε ακριτικές περιοχές, όπως πχ οι Σέρρες, αλλά και σε περιοχές της ενδοχώρας, όπως πχ ο Βόλος, όπου δημιουργούνται μονάδες από το μηδέν…. Προκαλούν εύλογη καχυποψία οι διαπιστώσεις ότι, ίσως, άλλες να είναι, κατά περίπτωση, οι προτεραιότητες που ικανοποιούνται όταν πχ υπάρχουν μονάδες στην Πελοπόννησο (όπως στη Σπάρτη) που εμφανίζουν να έχουν προκλητικά, ποσοστά στελέχωσης, που μπορεί να φτάσουν και το 120%, όπως και ο ίδιος ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας παρατήρησε.
Μετά από την τραυματική εμπειρία από τη βίαιη απολιγνιτοποίηση και το διαφαινόμενο ξερίζωμα των Μονάδων και των στελεχών του Στρατού Ξηράς από τη Φλώρινα και το Αμύνταιο, που ανοίγει τον επικίνδυνο δρόμο στην αποστρατικοποίηση των συνόρων μας, αναρωτιέται κανείς πόσες ακόμη τέτοιες θανάσιμες κυβερνητικές επιλογές θα έχει ο Τόπος μας το θλιβερό προνόμιο να εισπράττει, ενώ τα αντίβαρα που αντισταθμίζουν την επιβίωσή του είναι μηδενικά.
Είναι ειλικρινής η ευχή να μην επιβεβαιωθεί καμία από τους προαναφερθείσες φήμες και να υπάρξει ΑΜΕΣΗ και ΣΑΦΗΣ διάψευση από τα χείλη των αρμοδίων. Οποιαδήποτε καθυστέρηση ή σιωπή δε θα είναι τίποτε λιγότερο από ακόμη μία επιβεβαίωση μιας ήδη διαμορφωμένης πορείας προς την προαποφασισμένη καταδίκη του τόπου μας από τις αδιέξοδες κυβερνητικές πολιτικές. Οι κρατούντες επέλεξαν τις πολιτικές και αυτοί θα τις υλοποιήσουν, είναι καλό όμως να αντιληφθούν ότι οι κοινωνικές αντοχές έχουν ήδη ξεπεραστεί: η υπομονή των πολιτών δεν είναι ανεξάντλητη.
