ΕΙΡΗΝΑΙΟΣ
ΜΕ ΤΗ ΧΑΡΗ ΚΑΙ ΤΟ ΕΛΕΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΑΙ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ, ΠΡΕΣΠΩΝ ΚΑΙ ΕΟΡΔΑΙΑΣ,
ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΚΛΗΡΟ, ΤΟΥΣ ΜΟΝΑΧΟΥΣ, ΤΙΣ
ΜΟΝΑΧΕΣ, ΤΟΥΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΕΣ ΤΗΣ
ΕΠΑΡΧΙΑΣ ΜΑΣ
Ἀγαπητοὶ ἀδελφοὶ καὶ ἀγαπητὲς ἀδελφὲς μοῦ ἐν Χριστῷ,
Σήμερα ὁλοκληρώνεται ἡ Ἁγία καὶ Μεγάλη Τεσσαρακοστή, ποὺ ἄρχισε τὴν Κα- θαρὰ Δευτέρα. Ἡ πορεία αὐτή μας πέρασε μέσα ἀπὸ τὶς δύσκολες δοκιμασίες τοῦ κόσμου, μᾶς ἐνίσχυσε μὲ τὴ δύναμη τοῦ Τιμίου Σταυροῦ καὶ μᾶς ὁδήγησε μέχρι τὴν ἐξαιρετικὴ ἐμπειρία τῆς Ἀνάστασης τοῦ Λαζάρου καὶ τὴν θριαμβευ- τικὴ εἴσοδο τοῦ Ἰησοῦ σήμερα στὰ Ἱεροσόλυμα. «Ἰδοὺ ὁ Βασιλεὺς ἡμῶν ἔρχεται πραὺς καὶ σώζων ἡμᾶς».1 Σίγουρα ἡ νηστεία καὶ οἱ περιορισμοί μας κούρασαν. Ἡ προσπάθεια νὰ νικήσουμε τὸν ἐγωισμό, τὰ συναισθήματά μας δυσκόλεψε καὶ 1 Ζαχ. 9,9 1/5
ἡ αὐτοσυγκράτηση στὴ γλῶσσα μας ἀπαιτοῦσε θυσία. Παρὰ τὶς δυσκολίες, προ- σπαθήσαμε νὰ μὴν προσβάλουμε, νὰ μὴν κατηγορήσουμε, νὰ μὴν ἐκφράσουμε ὀργὴ καὶ κακία. Προσευχηθήκαμε τὴ νύχτα μὲ σιωπή, διαβάσαμε τὴ Ἁγία Γραφή, ἀναρωτηθήκαμε τί θέλει νὰ μᾶς πεῖ ὁ Θεὸς μέσα ἀπὸ τὴν εὔλαλη σιωπή του καὶ ἐξομολογηθήκαμε, προσπαθῶντας νὰ ἀπομακρυνθοῦμε ἔστω καὶ ἐλάχιστα ἀπὸ τὰ βάρη τῶν ἁμαρτιῶν μας. Ἡ συμμετοχή μας στὴ Θεία Λειτουργία μας ἐνίσχυσε πνευματικὰ σὲ αὐτὴ τὴν ἀνηφορικὴ πορεία.
Ἂν ὑπῆρξαν ἐντάσεις ἢ ψυχρὲς σχέσεις μὲ ἄλλους, ἡ στιγμὴ τῆς συγχώρεσης ἀποτέλεσε βάλσαμο γιὰ τὴν ψυχή μας. Ἂν προσευχηθήκαμε γιὰ ἐκείνους ποὺ μᾶς ἔβλαψαν καὶ μᾶς μισοῦν, σίγουρα βιώσαμε ἐσωτερικὴ γαλήνη. Ἂν ἀντέξαμε μὲ χαρὰ τὶς δοκιμασίες, τὶς προσβολὲς καὶ τὶς ἀδικίες τῶν ἄλλων, τότε νιώσαμε τὴν πληρότητα τῆς χαρᾶς καὶ τῆς ἀγαλλίασης. Ἂν εὐχαριστήσαμε τὸν Θεὸ γιὰ τὶς δοκιμασίες ποὺ μᾶς ἔδωσε, καταλάβαμε τὴν εὐλογημένη παρουσία Τοῦ κοντά μας καὶ τὸ μπόλιασμα μαζί Του. Ἂν δὲν ζητήσαμε νὰ μᾶς ἀπαλλάξει ἀπὸ τοὺς πειρασμούς, εἴδαμε τὴν δύναμή Του νὰ ἐνεργεῖ μέσα μας. Ἂν τὸ “δόξα τῷ Θεω” ἦταν πιὸ συχνὸ ἀπὸ τὸ “Κύριε ἐλέησον”, τότε ἡ σκέψη Του εἰσχώρησε βαθιὰ στὴν καρδιά μας καὶ κατανοήσαμε τὰ μυστήρια Του. Ἂν κοινωνήσαμε τὸ Σῶμα καὶ τὸ Αἷμα Του, βιώσαμε τὸν Θεὸ ὡς μέρος τοῦ ἑαυτοῦ μας.
Εἶμαι βέβαιος ὅτι ὁ καθένας μας προσπάθησε νὰ ἐφαρμόσει κάτι ἀπὸ ὅσα ἀνέ- φερα. Δὲν ἔχει σημασία ἂν δὲν εἴδαμε ἄμεσα ἀποτελέσματα, γιατί τὸ ἀποτέλεσμα εἶναι δῶρο καὶ εὐλογία τοῦ Θεοῦ καὶ ὄχι δική μας ἐπιτυχία καὶ προβολή. Δὲν πειράζει ἂν κάποιες φορὲς λυγίσαμε, ὁ Θεὸς γνωρίζει τὶς ἀδυναμίες μας, ἀρκεῖ ποὺ ἤμασταν στὴν ἀρένα καὶ ὄχι στὶς κερκίδες. Δὲν ἔχει σημασία ἂν εἴχαμε τὴν πρόθεση νὰ κάνουμε κάτι καλό, ἀλλὰ δὲν τὸ ξεκινήσαμε ποτέ. Ὁ Θεὸς ἐκτιμᾶ καὶ τὶς καλές μας προθέσεις.
2/5
Ἡ Μεγάλη Τεσσαρακοστὴ ἔφτασε στὸ τέλος της. Ὅ,τι καλὸ προλάβαμε νὰ κά- νουμε, εἶναι ἤδη καταγραμμένο ἀπὸ τὸ ἄγρυπνο ὀφθαλμὸ τοῦ Θεοῦ. Κανεὶς νὰ μὴν ἀπογοητευτεῖ ἢ νὰ ντραπεῖ. Ἂς κοιτάξουμε μπροστά, στὸν Γολγοθᾶ καὶ τὸν Σταυρὸ τοῦ Κυρίου. Σὲ λίγες μέρες θὰ ψάλλουμε: “Σήμερον κρεμᾶται ἐπὶ ξύ- λου…” καὶ αὐτὸ σημαίνει ὅτι, γιὰ ἐμᾶς, αὐτὴ ἡ ἡμέρα εἶναι ἡ στιγμὴ νὰ συνδε- θοῦμε μὲ τὸ Θεῖο Πάθος καὶ νὰ τὸ βιώσουμε στὴ ζωή μας. Ἂς μὴν χάσουμε αὐτὴ τὴν τελευταία εὐκαιρία. Προλαβαίνουμε ἀκόμα. Ὁ Χριστὸς μᾶς περιμένει μὲ ἀστείρευτή ὑπομονή. Μέχρι νὰ μπεῖ στὸν τάφο Του, μᾶς περιμένει. Σᾶς παρα- καλῶ ἂς ἀξιοποιήσουμε τὸν θάνατό Του γιὰ νὰ ζήσουμε ἐμεῖς. Ὁ Σταυρὸς τοῦ Χριστοῦ δὲν εἶναι τὸ τέλος, ἀλλὰ ἡ ἀρχὴ τῆς ἀγάπης ποὺ νικᾶ τὸν θάνατο καὶ μᾶς δείχνει πῶς νὰ ζοῦμε πραγματικά. Αὐτὸ εἶναι τὸ δῶρο τοῦ Θεοῦ στὸν ἄνθρωπο.2 Ἂς ἑτοιμαστοῦμε γιὰ τὴν λαμπρὴ Ἀνάσταση. Ἂς ἑτοιμαστοῦμε νὰ ζήσουμε τὸ Χριστὸ στὸ μεγαλεῖο τῆς ἀγάπης Του γιά μας, στὸ μεγαλεῖο τοῦ Σταυροῦ Του.
Ἀγαπητοί μου, ὑπάρχει Θεὸς καὶ μᾶς ἀγαπᾶ. Ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ εἶναι ἡ πιὸ δυ- νατὴ δύναμη στὸν κόσμο, ὄχι γιατί μᾶς προστατεύει ἀπὸ τὰ πάντα, ἀλλὰ γιατί μᾶς δίνει τὴ δύναμη νὰ ἀντέξουμε τὰ πάντα. Ὁ Χριστὸς παραμένει ἄγρυπνος καὶ μᾶς περιμένει ὅλους, χωρὶς ἐξαιρέσεις. Μὴν ἀμφιβάλλετε γι’ αὐτό. Μὴν φοβᾶστε τὸ Θεό. Εἶναι καθημερινὰ μαζί μας λέγοντάς μας «Ἐγὼ εἰμί».3 Ζῆστε γιὰ χάρη Του, γεμίστε τὴ ζωή σας μὲ τὴν παρουσία Του, ἀπολαῦστε τὸν κόσμο Του καὶ χαρεῖτε μὲ τὰ δῶρα Του. Πιάστε Τὸν ἀπὸ τὸ χέρι καὶ νιῶστε τὴν καρδιά Του στὴν καρδιά σας. Δεχτεῖτε τὴν ἀγάπη Του καὶ ἑνωθεῖτε μὲ τὴ θεότητά Του. Κληρο- νομῆστε τὴ Βασιλεία Του, κάτι ποὺ δὲν εἶναι κάπου μακριά, εἶναι ἐδῶ, στὴν
2 Ἐφεσ. 2, 8
3 Μάρκ. ιδ΄62
3/5
καρδιά μας, ὅταν ἀφήνουμε τὴν ἀγάπη Του νὰ κυβερνᾶ τὴ ζωή μας. «Ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ ἐντὸς ὑμῶν ἐστίν».4
Ἀπὸ σήμερα τὸ ἀπόγευμα μὲ τὴν πρώτη ἀκολουθία τοῦ Νυμφίου ξεκινᾶμε τὴ Μεγάλη Ἑβδομάδα. Γιὰ νὰ συμμετέχουμε ὅμως μὲ πνευματικὴ προετοιμασία καὶ εἰλικρινῆ κατάνυξη σὲ αὐτή, μποροῦμε νὰ ἀκολουθήσουμε τὰ ἀκόλουθα τρία βήματα:
Πρῶτο βῆμα: Προσευχὴ καὶ μετάνοια
Ἡ Μεγάλη Ἑβδομάδα εἶναι ἡ κατάλληλη στιγμὴ γιὰ νὰ ἐπανασυνδεθοῦμε μὲ τὸν Θεὸ μέσα ἀπὸ τὴν προσευχὴ καὶ τὴν ἐξομολόγηση. Ἀφιερῶστε χρόνο κάθε μέρα γιὰ προσωπικὴ προσευχὴ καὶ μετάνοια, ἀναγνωρίζοντας τὶς ἀδυναμίες σας καὶ ζητῶντας συγχώρεση ἀπὸ τὸ Θεὸ καὶ τοὺς ἀνθρώπους. Μὲ αὐτὸ τὸν ἁπλὸ τρόπο μένουμε ἑνωμένοι μακριὰ ἀπὸ αἱρέσεις καὶ σχίσματα ἔχοντας στὰ θεμέλια αὐτοῦ τοῦ πνευματικοῦ οἰκοδομήματος τὴν ὑπακοή.
Δεύτερο βῆμα: Συμμετοχὴ στὶς Ἱερὲς Ἀκολουθίες
Ἡ συμμετοχὴ στὶς Ἱερὲς Ἀκολουθίες τῆς Μεγάλης Ἑβδομάδας, εἶναι καθορι- στική. Μέσα ἀπὸ τὴν προσευχὴ καὶ τὴ συμμετοχὴ στὰ τελούμενα ἐντὸς τῆς Ἐκκλησίας, ζοῦμε τὸ πάθος καὶ τὴν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ. Ἡ λατρεία τῆς Με- γάλης Ἑβδομάδας δὲν εἶναι ἁπλᾶ στιγμές. Εἶναι στιγμὲς ποὺ ἀγγίζουν τὴν αἰω- νιότητα καὶ τὴν καρδιά μας μὲ τὸ χέρι τοῦ Θεοῦ.
Τρίτο βῆμα: Νηστεία καὶ ἐγκράτεια
Ἡ νηστεία αὐτὴ τὴν ἑβδομάδα εἶναι μιὰ εὐκαιρία γιὰ ἐσωτερικὴ καθαρότητα καὶ πνευματικὴ ἐνδυνάμωση. Προσπαθῆστε νὰ τηρήσετε τὴν νηστεία μὲ σεβασμό, ὄχι μόνο σὲ σχέση μὲ τὸ φαγητό, ἀλλὰ καὶ σὲ σχέση μὲ τὶς σκέψεις καὶ τὶς πράξεις σας. Ἡ πραγματικὴ δύναμη τῆς ἐγκράτειας βρίσκεται στὴν ἱκανότητά μας νὰ
4 Λουκ. 17,21
4/5
ἐλέγχουμε τὶς ἐπιθυμίες μας, μὲ σκοπὸ νὰ ἀναπτύξουμε ἕναν πιὸ συνειδητὸ καὶ βαθὺ τρόπο ζωῆς, ἑστιάζοντας στὴν ψυχικὴ καὶ πνευματικὴ πρόοδο. Ἡ ἐγκρά- τεια δὲν εἶναι ποινή, εἶναι μιὰ ἐπένδυση στὴν πνευματικὴ εὐημερία!
Ἀγαπητοί μου,
Μὲ αὐτὸ τὸ βηματισμὸ αὐτὴ ἡ Μεγάλη Ἑβδομάδα θὰ εἶναι μιὰ ὄμορφη πορεία πρὸς ἕναν κόσμο ὅπου τὰ προβλήματα δὲν χρειάζεται νὰ λύνονται, γιατί ἐξαφα- νίζονται μπροστὰ στὴ Θεία ἀγάπη. Ἂς ἀκολουθήσουμε λοιπόν, ὅλοι μας τὸν δρόμο τῆς θυσίας γιὰ νὰ εἰρηνεύσουμε ὅπως τονίζει καὶ ὁ Ἀπόστολος Παῦλος στὰ κείμενά του. «Αὐτὸς γὰρ ἐστιν ἡ εἰρήνη ἡμῶν».5 Μόνο μὲ αὐτὸ τὸν τρόπο θὰ γευθοῦμε τὴν ἀληθινὴ χαρὰ τῆς Ἀνάστασης.
Σᾶς εὔχομαι νὰ ζήσετε ὄμορφα καὶ μὲ πνευματικὴ χαρὰ αὐτὴ τὴ Μεγάλη καὶ Ἁγία Ἑβδομάδα.
Μέ πατρική ἀγάπη καί εὐχές Ο ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΣΑΣ
